Federico, perdóname

Onte toquei en público por primeira vez en ¿12 anos tal vez? Xa nin me lembro de cando tocara por última vez nun escenario, pero foi no cine Rivas, e xa hai moitos anos que o derrubaron. Cómo pasa o tempo.
En fin, que por fin voltei tocar, e laméntoo moito por Chopin, porque non merecía un trato así.
O curioso do caso é que houbo partes que teño a sensación de que toquei ben, pero non me lembro de pasar por elas.
Creo que conseguí chegar ó final da peza sen que se notase moito que me saltei como mínimo dous compases que non saían nin a tiros. Non sei o tempo que me levou decidir saltar eses compases ó verme entalada... pero pareceume unha eternidade.
E non toquei ben nin un só trino, trilo, ou como se diga en galego.
¡¡¡Que horror!!! Je suis desolé, Fryderyk.