domingo, 22 de marzo de 2009

karma

Saín de casa coa intención de dar o primeiro paseo por Porto desde hai mooooito tempo. O autobús chegou case ó mesmo tempo que eu á parada. Ben, comenzamos ben.
Cheguei á Praça Galiza e baixei do bus, pra ir andando hasta os xardíns do Palacio de cristal. Só andei cousa de 50 metros e oín unha voz que chamaba: "Menina!" (inda me fai gracia esa palabra, nin que fose un gatiño, jeje). E cometín o erro de parar. Despois dun largo regateo e unha visita ó caixeiro saín dalí con ¡¡10 euros 10!! menos. ¿Que se o homiño en verdade levaba dous días sen comer e quería volver a Viseu pra onda a súa muller e dúas fillas, a pequena (de 3 anos) internada no hospital sannonseicantos con meninxite? Nunca o saberei.
¿Sabedes ese sentimento de paz interior que din que nos entra por ter feito algo bo? Pois non o sentín. Sentín que como sempre era a máis idiota dos idiotas do mundo mundial.
Pero despois cheguei ó parque, encontrei un curruncho que nunca vira e alí, fumando un pitillo co fondo do murmurio da auga e o canto dos paxaros, cheguei a un plano de serenidade superior. Non moito superior, porque tamén se oían de vez en cando os coches pasar pola rúa do lado e uns nenos berrando como porcos na matanza no camiño de enriba.
Saín do parque e fun andando hasta Sta. Catarina, esquivando de camiño a unha muller coa escusa de que non tiña cartos (se é que xa deben saber a estratexia: eu vístome o máis zarrapastrosamente posible, pero non hai "tu tía", sempre me veñen pedir a min. Como se fose millonaria).
Antes de coller o metro de volta decidín entrar na FNAC a dar un vistazo, pero sen comprar nada, pordiós. E vaia se comprei... Pero, ¡¡sorpresa!! Chegou o momento de satisfación que levaba 10 ou 11 meses esperando Tiñan os dous primeiros libros con tradución miña que ademais, primicia mundial, ¡¡¡levan impreso o meu nome!!! Evidentemente tiña que compralos. Nese caso non hai por qué buscar escusas.
Aparte duns euriños, paguei o prezo de que en todo o camiño a casa a xente me mirase como se acabase de escapar dun psiquiátrico. Ainda teño o sorriso idiota na cara :)

6 comentarios:

Munchausen dijo...

Je je! Buena sensación la de ver los libros propios (¡se siente!). ¿Merece la pena Oporto? Buscando vuelos Madrid-Lisboa, todos carísimos, salía uno a Oporto por esos mismos diez euros... A lo mejor el pedigüeño está tomándose una cerveza con gambas ahora mismo en nuestra Plaza Mayor :D

Lo de que te pidan dinero, a lo mejor tiene que ver con esa "zarrapastrosidad". ¿Conoce Vd. el significado de "perroflauta"?

MJ dijo...

Confieso que tuve que consultar en la Frikipedia exactamente lo que es un perroflauta, y no, ni yo ni el pedigüeño entramos en esa categoría.
Así que vuelos a Madrid por 10€... tendré que pensarme una miniescapada.
En mi opinión Oporto merece la pena, pero tampoco es nada del otro mundo, no te vayas a llevar una decepción si decides visitarlo. Es más pequeño que Lisboa, pero mola sobre todo el centro, lleno de callejuelas y escaleras. La pena es que todavía está muy descuidado. El día que se den cuenta de verdad de la mina que es el turismo...

Judith Carrera dijo...

Así que ya tienes traducciones publicadas en las librerías... ¡Qué ilusión! Enhorabuena.

Alemanita dijo...

¿Así que haciéndote famosa y sin decirnos nada? ¿Te parecerá bonito, no? ¡Pues ya me estás dedicando uno de esos libros, ea! Bueno, y de paso me dices de qué van, ¿no?

Por cierto, ¡hola!

MJ dijo...

¡Aibá! Ya ni recordaba que había encontrado tu blog hace tiempo, supongo que a través del feisbuk, "alemanita". Por cierto, en el feisbuk publiqué la noticia inmediatamente y como un colega no me creía hasta tuve que publicar escaneada la página del colofón. Así que con las acusaciones a otra parte. ¡Ea!

Alemanita dijo...

Jeje, es que el feisbuk y yo nos vemos más bien poco, yo soy más de twitter y blogger, qué le vamos a hacer... Bueno, investigaré a ver si encuentro la paginica esa con ese nombre tan feo de "colofón", brrrrr...

Por cierto, respecto a Munich, ya he estado un par de veces; no se puede decir que lo conozca, porque me sacas de las 4 calles del centro y fin, pero es algo es algo. De todas formas, con un poco de suerte, en septiembre seguirá allí un amigo mío que nos alojará en su casa y nos hará de guía, espero, aunque una ayudita extra nunca viene mal ;)

libros en proceso

  • Sons and Lovers

libros en lista de espera

  • Lost in a Good Book
  • Middlemarch
  • The Catcher In The Rye
  • Tristram Shandy
  • Der Steppenwolf
  • Reminiscencias de Bob Dylan
  • Faust
  • El miedo a la democracia
  • Seven Pillars of Wisdom
Apoia o Manifesto a prol da convivencia lingüística e a da igualdade de dereitos para o galego