ola dousmiloito

Perdonade o abandono, queridos lectores ficticios. Estiven un pouco incomunicada do mundo internetoidal.
Por fin de volta en casa. Pensaba estar un mes cos vellos, pero dúas semanas coa fámili son máis que suficientes. ¡¡Ata tiña saudades do traballo!! Xa non teño paciencia pra oír comentarios retrógrados a diario.
O bo de ir á vila foi ver as amigas que a pesar da distancia o siguen sendo na esencia.
Tamén agradezo moito ós reis os novos zapatos que me trouxeron. Sobre todo visto que a caixa do disco de Radiohead inda non chegou. Grrrr.
Alá todo sigue igual, todos siguen na mesma pero mudando pouco a pouco... E se os meus pais comprendesen que eu vivise na miña propia casa se cadra podería vivir alí. Ó fin e o cabo gústame moito o parque forestal e os bares non están mal, jeje. Pero tal como son os vellos de asfixiantes, toca seguir na emigración.
En fin, a comenzar en serio coa nova vida :D